Przez Atlantyk – odcinek 3 opis . Kolejny, trzeci już odcinek to kolejne wyzwania jakie stawia przez uczestnikami programu reality Przez Atlantyk, którzy borykają się, jak już wiemy ze zbyt dużym wykorzystaniem zasobów prądu elektrycznego. Dowiemy się, czy wyprawa doszła do skutku, czy urządzenia działały i jakie jeszcze problemy

Opublikowano: 2014-04-18 11:55:51+02:00 · aktualizacja: 2014-04-18 12:03:18+02:00 Dział: Lifestyle Lifestyle opublikowano: 2014-04-18 11:55:51+02:00 aktualizacja: 2014-04-18 12:03:18+02:00 PAP/Piotr Chmieliński 67-letni Olek Doba, który od października samotnie płynął z Lizbony kajakiem przez Ocean Atlantycki, dobił w czwartek wieczorem do brzegów Florydy, szczęśliwie pokonując trasę ok. 9 tys. km - poinformował jego przyjaciel, także kajakarz Piotr Chmieliński. To pierwsze przepłynięcie kajakiem z kontynentu europejskiego do Ameryki Północnej — powiedział Chmieliński. 67-letni Aleksander Doba, emerytowany inżynier mechanik z Polic koło Szczecina i kajakarz z pasji, zmierzył się z Atlantykiem po raz drugi. W 2011 r. jako pierwszy człowiek samotnie przepłynął Atlantyk kajakiem, wykorzystując jedynie siłę własnych mięśni. Wówczas przepłynął ocean w najwęższym miejscu, płynąc z Afryki do Brazylii. Tym razem przepłynął ocean w najszerszym miejscu: płynął z Lizbony na Florydę w USA. Doba dopłynął do brzegów Florydy w czwartek o godz. 20:05 czasu lokalnego. Obecnie znajduje się w porcie na przylądku Canaveral, na południowo-wschodnim wybrzeżu USA, we wschodniej części półwyspu Floryda. Oficjalnie zakończył już wyprawę; dopłynął bowiem do kontynentu północnoamerykańskiego, ale wciąż nie opuścił kajaku. Chce przepłynąć jeszcze 60 km do miasteczka New Smyrna Beach, gdzie czeka na niego uroczyste przyjęcie. W prostej linii Doba pokonał ok. 9 tys. km, ale jak szacuje Chmieliński zrobił dodatkowo około 2-3 km, gdyż przez pierwsze miesiące wyprawy sztormy w trójkącie bermudzkim spychały go z trasy; a jego kajak kręcił się w kółko i robił pętle. To była niemożliwa do wyobrażenia wyprawa, by na 7-metrowym kajaku pokonać Atlantyk — mówi Chmieliński. Kajakarz rozpoczął wyprawę 5 października w Lizbonie, wyposażony w zapasy specjalnej suchej, kalorycznej żywność na 6 miesięcy. Planował dopłynięcie do Florydy już w połowie lutego, ale w styczniu ciężkie wiatry i prądy, zupełnie nietypowe jak na tę porę roku, zaczęły go spychać i zawracać w stronę Afryki. Przeszedł pięć sztormów i jeden z nich spowodował zerwanie steru, a bez steru sterowność kajaku jest minimalna. Ale nie pozwolił sobie na ściągnięcie. Po 144 dniach od rozpoczęcia wyprawy bez żadnej asysty Olek dopłynął do Bermudów — opowiada Chmieliński. Tam ster naprawiono i po miesiącu Doba został przetransportowany i zwodowany dokładnie w tym miejscu, gdzie zerwał mu się ster. Na tym nie koniec niespodzianek. W czasie wodowania załamały się tzw. skrzydła kajaku, dzięki którym trzymał się w odpowiedniej pozycji i był niezatapialny. Ale Doba zdecydował dokończyć wyprawę bez skrzydeł, co zwiększyło niebezpieczeństwo wywrotki, ale z drugiej strony kajak mógł szybciej płynąć. To pokazuje jego determinację i osobowość. Potrafi znaleźć wyjście z każdej sytuacji. Mówi, że w jego rodzinie ludzie żyje po sto lat. Ma więc przed sobą jeszcze 30 lat kajakowania i mam nadzieję, że nie zabraknie mu oceanów” - nie ukrywa podziwu dla kolegi Chmieliński. Przez całą wprawę byli w kontakcie za pomocą telefonu satelitarnego. Wysyłali smsy. „Pisałem mu o rewolucji na Ukrainie czy śmierci Nelsona Mandeli — opowiada. Natomiast informacje techniczne i o pogodzie podawał mu Andrzej Armiński, główny strateg wyprawy, którego stocznia wybudowała kajak, nazwany „OLO”. Doba zaczął przygodę z kajakiem dopiero w wieku około 40 lat. Zanim zmierzył się z Atlantykiem, przepłynął wzdłuż i wszerz Polskę; opłynął też kajakiem Morze Bałtyckie i Bajkał. MG/PAP Publikacja dostępna na stronie:

W trakcie II wojny światowej na Atlantyku miały miejsce dziesiątki większych lub mniejszych bitew konwojowych, jednak żadna z nich nie może się równać z tą, która rozegrała się w dniach 16-19 marca 1943 r. Właśnie wtedy 91 statków z konwojów SC-122 i HX-229 wzięły na celowniki łącznie aż 44 U-Booty. To nie mogło skończyć się dobrze dla Sprzymierzonych…
O projekcie fot: Ricardo Bravo, Canoe & Kayak/Canoandes Przepłynąć kajakiem Ocean Atlantycki? Polak Potrafi! Czemu nie! Niesamowite wyczyny Olka Doby są potwierdzeniem tego hasła. Najnowsze wieści od Olka Doby (10 marca 2014): "Po awarii steru musiałem dopłynąć do najbliższego lądu w celu naprawy. Do Bermudów miałem 200 mil morskich (około 370 km). Dopłynąłem tu samodzielnie cofając się na wschód i płynąc dalej na północ niż zamierzałem. Życzliwi ludzie sprawili, że już następnego dnia po wylądowaniu na Bermudach ster miałem naprawiony. Niestety nie mogłem wypłynąć z Bermudów samodzielnie, bo tu wiatry z południa, które trzymały mnie w Trójkącie Bermudzkim ponad miesiąc są silniejsze. Moim zamiarem od początku było znalezienie transportu około 330 Nm na południe, abym znalazł się poza strefą silnych wiatrów południowych, lecz tuz koło mojej "starej trasy". Po pożegnaniu statku sam powinienem przepłynąć nad "starą trasą" i zmierzać do czas intensywnie z Piotrem Chmielinskim szukamy możliwości transportu na rozsądnych warunkach (nie za cenę 40 000 dolarów, jakie tu padają).Aktualnie negocjujemy kilka wariantów. Mogę napisać, ze chyba w marcu jeszcze uda mi się wypłynąć z Bermudów na południe na pokładzie jakiegoś statku." Jaki jest cel projektu? Wsparcie Drugiej Transatlantyckiej Wyprawy Kajakowej Olka Doby. Wyprawa już trwa! Od niemal 140 dni Olek płynie samotnie kajakiem przez Ocean Atlantycki. Postanowił przepłynąć go w najszerszym miejscu. Od 5 października 2013 płynie kajakiem z Lizbony w Portugalii, na Florydę w USA. W sumie około 9000 kilometrów bez zawijania do portów i bez jakiegokolwiek wsparcia z wody lub powietrza! Oznacza to kilka miesięcy w specjalnie przygotowanym na wyprawę oceaniczną kajaku, niebywałe zmagania z naturą, techniką, a także własną wytrzymałością i silną wolą. 17 lutego minęło 135 dni samotnego wiosłowania Olka! Dlaczego Olek potrzebuje naszego wsparcia? Do Wybrzeży USA ma jeszcze ok 1000 km, jednak od dłuższego czasu w rejonie trójkąta bermudzkiego, w którym się znajduje, panują ciężkie warunki atmosferyczne. Kajak jest spychany w głąb Oceanu. 13 lutego Olek wysłał wiadomość o uszkodzonym sterze. Być może uda mu się w najbliższym czasie dopłynąć do Bermudów i tam naprawić ster, a potem kontynuować wyprawę. fot: Ricardo Bravo, Canoe & Kayak/Canoandes Uszkodzony ster, naprawa kajaka, kolejny abonament na telefon satelitarny i przedłużająca się wyprawa to dodatkowe koszty finansowe. Pomóżmy więc Olkowi dokonać niesamowitego wyczynu. Mimo problemów, z którymi boryka się przez ostatnie tygodnie próbując zbliżyć się do amerykańskiego wybrzeża, nie wspomina słowem o zmęczeniu, nieodmiennie emanuje od niego entuzjazm i wiara w osiągnięcie celu. fot: Ricardo Bravo, Canoe & Kayak/Canoandes Kim jest Olek Doba? Ma 67 lat, a zamiłowanie do wiosłowania pielęgnuje od ponad 30 lat. Przepłynął - Polskę po przekątnej z Przemyśla do Świnoujścia - 1189 km w 13 dni (1989 rok) - Nysę Łużycką od styku granic Polski, Czechosłowacji i Niemiec, aż do ujścia Odry, którą wrócił do Polic (1991 rok) - jako pierwszy w historii przepłynął wzdłuż całego polskiego wybrzeża (1991 rok) - pokonał kajakiem całą Wisłę (1992 rok) - kajakiem przez Niemcy i dookoła Danii z Polic do Polic - 55 dni, 2719 km (1998 rok) - kajakiem dookoła Bałtyku z Polic do Polic - 80 dni, 4227 km (1990 rok) - kajakiem za Koło Podbiegunowe północne z Polic do Narwiku - 101 dni, 5369 rok (200 rok) - jako pierwszy kajakarz opłynął Bajkał - 41 dni, 1954 km (2009 rok) fot: Ricardo Bravo, Canoe & Kayak/Canoandes W 2011 roku Olek przewiosłował 5400 kilometrów i spędził niemal 100 dób na oceanie. Było to pierwsze w historii przepłynięcie Atlantyku przez samotnego kajakarza i pierwsza Wyprawa Transatlantycka Olka Doby. Olek śpiący w kabinie kajaka, widok przez otwarty właz. (fot: Ricardo Bravo, Canoe & Kayak/Canoandes) Organizatorem akcji wspracia dla Olka Doby na portalu i fundatorem nagród jest Wydawnictwo Bezdroża, wydawca książki Aleksandra Doby dotyczącej Pierwszej Transatlantyckiej Wyprawy Kajakowej pt. Olo na Atlantyku. Kajakiem przez ocean. Wszystkie zebrane na PolakPotrafi fundusze zostaną przekazane na konto Olka! Wyprawa Aleksandra Doby nie byłaby możliwa bez pomocy Gminy Police oraz żeglarza Andrzeja Armińskiego, który w swojej stoczni wybudował dla niego kajak "Olo". Andrzej Armiński jest też głównym sponsorem i strategiem, codziennie analizuje sytuację pogodową i wysyła Olkowi podpowiedzi. Olka wspiera również Piotr Chmieliński - kajakarz, który w latach 1985-86 jako pierwszy w świecie przepłynął największą na Ziemi rzekę - Amazonkę. Media o Twoim projekcie:
Aleksander Doba, 65-letni kajakarz z Polic, jako pierwszy Polak przepłynął samotnie kajakiem Atlantyk. W środę, po 99 dniach żeglugi, dopłynął do Brazylii - poinformował
Szczepan Radzki: Skąd wziął się pomysł przepłynięcia Oceanu Atlantyckiego w kajaku? Aleksander Doba: – Mam pasję poznawania świata, którą zawdzięczam rodzicom. Byłem bardzo aktywny w turystyce pieszej, górskiej, nizinnej, szybownictwie, jeździe na rowerze. W kajaki „wpadłem” 34 lata temu, czyli jak miałem dokładnie 34 lata. Okazało się, że mi się spodobało. Uczyłem się, zdobywałem coraz lepsze umiejętności, pływałem po coraz to nowych rzekach. Kiedyś nie wolno było pływać po morzu, a ja wypływałem nielegalnie, tłumaczyłem się i opowiadałem różne głupoty jak mnie złapali. Jak tylko zmieniły się przepisy jako pierwszy wypłynąłem na Bałtyk i przepłynąłem całą granicę. Chciałem poznawać coraz to nowe miejsca. Pływałem po różnych morzach i w końcu zacząłem zastanawiać się nad Oceanem Atlantyckim. Ma Pan specjalny kajak, który został zbudowany pod wyprawy przez Atlantyk. Aleksander Doba: – Tak. Musiałem się zastanowić nad tym, jak taki kajak ma wyglądać. Ze szkicem udałem się do jednej ze stoczni w Szczecinie gdzie buduje się jachty. W tej samej technologii i z tych samych materiałów został zbudowany mój kajak. Musiał przede wszystkim spełniać jedną nadrzędną i przyświecającą nam rzecz – musiał dać mi pewność bezpiecznego przepłynięcia oceanu. Mój kajak ma dwie specjalne właściwości. Po pierwsze jest niezatapialny, ma kilka komór wypornościowych wypełnionych materiałem lekkim, nienasiąkliwym wodą. Gdyby pootwierać wszystkie komory bagażowe, wyjąć ze środka prowiant, bagaże i zalać wodą oraz zanurzyć kajak, to on musiał wypłynąć. Duga właściwość, to uniemożliwienie pływania do góry dnem. Gdyby więc fale obróciły go do góry nogami, sam musiał wstawać do pierwotnego położenia. Mówi Pan sam o sobie, że jest turystą, a to chyba nie jest turystyka dla wszystkich, bo chodzenie po górach, czy spływy kajakowe po rzekach, to jedna sprawa, ale przepłynięcie Oceanu Atlantyckiego wykracza chyba nawet poza granice sportu ekstremalnego. Aleksander Doba: – Mógłbym powiedzieć, że to czysta przyjemność, ale takie wyprawy faktycznie nie są do polecania. Chcąc płynąć przez ocean trzeba spełnić kilka warunków, bo jednak czeka na nas sporo niebezpieczeństw. Polecam za to turystykę kajakową, bo to wspaniała rzecz. No właśnie, w okolicach Trójkąta Bermudzkiego miał Pan chyba sporo problemów. Aleksander Doba: – Błądziłem. W Trójkącie Bermudzkim trafiłem na pułapkę wiatrową, przez 40 dni pałętałem się na małym obszarze i nie mogłem się z tego wyrwać, bo wiatry miałem za silne dla mnie i wiejące w przeciwnym kierunku niż ja chciałem płynąć. Kajak był wielki i ciężki, miałem w nim przecież żywność na pół roku i po prostu nie dawałem rady. I w końcu coś nie wytrzymało. Czyli wiatr? Aleksander Doba: – Nie (śmiech). Urwał mi się ster. Udało mi się dotrzeć na Bermudy i tam naprawić kajak. I to było coś niewiarygodnego, bo mój przyjaciel z USA mówił, że po 142 dniach na otwartym Oceanie, po naprawie, ja dalej chciałem wsiąść w kajak i dopłynąć do USA. Floryda, gdzie miałem dopłynąć, jest bardzo blisko od Bermudów. Jak miałem przerwać wyprawę? Miałem cel, a przymusowy przystanek tego nie zmienił. W sumie był Pan na otwartym Oceanie 167 dni. Jak samotny się Pan czuł? Czy w ogóle odczuwał Pan samotność? Aleksander Doba: – W pewnym sensie można się czuć samotnym, bo do najbliższego człowieka dzieli mnie kilka tysięcy kilometrów. Ale ja nie miałem takich uczuć. Byłem wyposażony w dwa telefony satelitarne, mogłem rozmawiać, mogłem wysłać lub przeczytać sms’a od moich przyjaciół, którzy dodawali mi energii i otuchy. Do tego czułem obecność tych ludzi, którzy jeszcze przed rozpoczęciem wyprawy wspierali mnie i trzymali za mnie kciuki. To napędzało mnie przez cały czas, wiara moja, tych ludzi i nie pozwalało myśleć negatywnie. Walczy Pan obecnie o tytuł podróżnika roku National Georgaphic. Jako pierwszy Polak dostał Pan nominację, co to dla Pana oznacza? Aleksander Doba: – Jestem dumny z samej nominacji. Znalezienie się w tej dziesiątce, to prawdziwy prestiż i niezwykłe wyróżnienie. Gdybym został podróżnikiem roku, to naprawdę byłoby coś wielkiego i oznaczało, że Polak potrafi, a rodacy umieją go wesprzeć. Choć w moim przypadku też jest tak, że wspiera mnie wiele osób w USA. Mam nadzieję, że teraz również zakończę sukcesem. W plebiscycie National Geographic można głosować codziennie na stronie która przenosi od razu do strony głosowania.

Paweł Pollak (ur. 1967 [1]) – polski pisarz, tłumacz języka szwedzkiego, wydawca, tłumacz przysięgły [2] [3] i bloger [4]. Autor powieści kryminalnych. Przekładał m.in. twórczość Hjalmara Söderberga oraz książki Hjalmara Bergmana, Håkana Nessera i Johanny Nilsson. Publikuje wykorzystując self-publishing [5] .

- To jest wielka „farajda” móc pływać kajakiem po oceanie – mówi Aleksander Doba, podróżnik i wyjaśnia jak będzie wyglądał jego dzień – Ja nie mam wyznaczonego rytmu dobowego, nie ustalam kiedy jem śniadanie, obiad. Ja się wsłuchuje w rytm mojego organizmu, jak się czuje głodny to jem, jak mi się chce spać to śpię – planuje maksymalnie wykorzystać czas wyprawy, jak powiedział zamierza wiosłować przez 12 godzin. Kiedy dotrze do Europy nie jest dokładnie pewne. Szacuje się, że przepłynięcie oceanu zajmie 3-4 miesięcy. W tym czasie Aleksander Doba nie będzie się nudził i nie będzie Bardzo ciekawe jest to, że nawet na środku Atlantyku ptaki do mnie przylatywały na odpoczynek. Jak były silniejsze wiatry na noc przylatywały a w dzień odlatywały. Nawet takie przyjazne były, że niektóre mi na dłoni siadały, wspaniałe uczucie – wspomina to nie tylko piękne widoki, ale to też żywioł. Co ze sztormem? Tego polski podróżnik się nie boi. – Ja mam kajak bardzo dzielny. W ostatniej wyprawie między Europą a Ameryką Północną miałem osiem sztormów. Duży sztorm gnębił mnie przez trzy doby. Teraz ma być ciekawiej, bo wody są zimniejsze i jest większa możliwość wystąpienia cięższych i silniejszych sztormów. Będzie ciekawie na pewno – w Europie będzie można przywitać podróżnika? To jeszcze nie jest pewne. Aleksander Doba planuje dopłynąć do Hiszpanii a dokładnie do Lizbony. 29 maja wyruszy z Nowego Jorku. Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło. Czy Cessna 172 może przelecieć przez Atlantyk? Przeczytaj historie naszych czterech pilotów, którzy odebrali nasze dwa nowe samoloty Cessna 172 w USA. Przygoda zabierze ich w 2-tygodniową podróż przez USA i Kanadę, przez Ocean Atlantycki do Grenlandii, Islandii, Wysp Szetlandzkich i do miejsca docelowego w Arendal w Norwegii. Pływaliście kiedyś na kajaku? Ja parę razy byłam na spływach. W większości pływałam po rzekach, pomagał mi prąd, a w kajaku zawsze były dwie osoby. Jak wypływałam na jeziora, gdzie kajak napędzać trzeba było wyłącznie siłą mięśni, już czułam się jak zdobywca mórz i oceanów (a po cichu myślałam sobie – dlaczego to cholerstwo nie ma żagla?!). Moje pływanie najczęściej wyglądało tak: Najtrudniejszą walką z brutalną siłą żywiołu było dla mnie przepłynięcie jednego z jezior na Kaszubach. Wiatr wiał z oszałamiającą prędkością (pewnie ze 2 w skali Beauforta), fale były ogromne (tak do połowy wysokości kajaka), mięśnie wyczerpane po okrutnym wysiłku (dwóch dniach wiosłowania), odległość do przepłynięcia w tych nieludzkich warunkach wręcz niewyobrażalnie duża (około kilometra). Wiatr i fale spychały kajak w inną stronę, niż chciałam, żeby płynął. Nie można było ani na chwilę przestać wiosłować, żeby nie znaleźć się zupełnie poza swoją trasą przy drugim brzegu jeziora. Po przepłynięciu tego odcinka byłam z siebie dumna jak paw, ale też cieszyłam się, że przez najbliższy czas żadnego wiosła w ręce trzymać nie będę. I po cichu obiecałam sobie, że następnym razem pakuję do plecaka prześcieradło, z którego w razie potrzeby na szybko zaimprowizuję spinaker (taki żagiel, który nadyma się jak balon i przy silnym wietrze cudownie ciągnie łajbę do przodu :)) A ten facet przepłynął kajakiem ocean. OCEAN. Dwukrotnie. Przepłynął Atlantyk w najwęższym i najszerszym miejscu. Aleksander Doba i jego kajak Olo podczas swojej ostatniej wyprawy z Lizbony na Florydę przebyli 12 427 kilometrów w 167 dni. Bez silnika, żagla, czy nawet prześcieradła schowanego w plecaku. Bez towarzystwa. Tylko Aleksander, Olo i ocean. W tym czasie przetrwali osiem sztormów, przetrawersowali Golfsztrom, wyrwali się z pułapki wiatrowej w Trójkącie Bermudzkim. Zdarzało się tak, że pomimo całego dnia wiosłowania kajak nie posuwał się do przodu, a prąd i wiatr jedynie go cofały. Wyobraźmy to sobie. Wyczerpany pan Aleksander po kilkunastu godzinach wiosłowania zdaje sobie sprawę, że zamiast zbliżyć się do celu, jest od niego coraz dalej. I kolejnego dnia to samo, i jeszcze raz, i jeszcze… Można się podłamać, co? Pan Aleksander się nie podłamywał. Na poprawę morale zjadał trochę konfitury swojej żony i walczył dalej, dążył do swojego upragnionego celu, który w końcu osiągnął. Otrzymał za to w plebiscycie National Geographic tytuł Podróżnika Roku 2015. To jest dopiero niewyobrażalna siła charakteru. Albo niewyobrażalnie dobra konfitura 🙂 Jeśli podobał Ci się ten post, użyj przycisków poniżej i udostępnij go na Facebooku, Twitterze, czy Google+ lub przypnij na Pintereście! Dzięki! Przypnij! Moźe Ci się też spodobać: Inspirujący ludzie: Dziewięćdziesięciolatka o największych przysłowiowych jajach jakie kiedykolwiek widziałeś . 701 742 307 110 80 534 648 316

polak na kajaku przez atlantyk